Spatari Project: 2021-02-28

In September 2016 it was decided to put a new roof to the house. After lengthy deliberations and going through many options available and as many quotations, it was decided to use a metal frame roof structure and cover it with 10cm thick insulated sandwich profile panels. Fibreglass wool was the chosen material, due primarily to its fire retardant properties.

A metal roof structure was finally chosen over a traditional wooden one, primarily for two reasons: firstly, its longevity over a wooden one and secondly, its greater resistance to insect attack. Also, since the original roof could not be saved or repaired, it was felt that a more modern and durable material was the right, honest choice over an attempt to copy the past practices. Another determining factor was cost. The metal roof, with all its advantages, was only marginally more expensive than a wooden one!

The metal roof structure simply rested, like a hat, on top of the walls thus minimising the impact on the existing structure. Eventually the panels will be covered with old, traditional, hand-made clay tiles and the external appearance of the building will resemble closely its original appearance. Inside the metal structure will eventually be covered over by a wooden ceiling following traditional detailing inspired by other properties in the area. Thus the final form of the building will closely resemble its original appearance...

Michalis the 'metal man' and his team of able workmen did a sterling job and completed the whole roof in a matter of two weeks! A beige colour was chosen for the top of the panels that blended favourably with the colour of the walls of the building. Internally a grey primed metal structure was balanced by a white underside of the panels. Relatively mild interventions visually to the whole of the building.

Completing the roof meant that we could move into the building from a nearby hotel we had spent the last two summer periods in.

Home at last!

Τον Σεπτέμβριο του 2016 αποφασίστηκε να τοποθετηθεί μια νέα στέγη στο σπίτι. Μετά από μακρές συζητήσεις και πολλές διαθέσιμες επιλογές και ισάξιες προσφορές αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί μία δομή οροφής με μεταλλικό σκελετό και να καλυφθεί με 10 εκατοστά πάχους μονωμένα πάνελ οροφής. Υαλοβάμβακας ήταν το επιλεγμένο μονωτικό υλικό, λόγω κυρίως των ιδιοτήτων επιβράδυνσης της πυρκαγιάς.

Μια μεταλλική δομή στέγης επιλέχθηκε τελικά αντί για μια παραδοσιακή ξύλινη, κυρίως για δύο λόγους: Πρώτον, τη μακροζωία της σε σχέση με μια ξύλινη και δεύτερον, τη μεγαλύτερη αντοχή της στην επίθεση των εντόμων. Επίσης, δεδομένου ότι η αρχική οροφή δεν μπορούσε να σωθεί ή να επισκευαστεί, θεωρήθηκε ότι ένα πιο σύγχρονο και ανθεκτικό υλικό ήταν η σωστή, ειλικρινής επιλογή από μια προσπάθεια αντιγραφής των πρακτικών του παρελθόντος. Ένας άλλος καθοριστικός παράγοντας ήταν το κόστος. Η μεταλλική οροφή, με όλα τα πλεονεκτήματά της, ήταν μόνο οριακά ακριβότερη από μια ξύλινη!

Η μεταλλική δομή οροφής απλώς στηρίζεται, όπως ένα καπέλο, στην κορυφή των τοίχων ελαχιστοποιώντας έτσι τον αντίκτυπο στην υπάρχουσα δομή. Τελικά τα πάνελ θα καλυφθούν με τα παλιά, παραδοσιακά, χειροποίητα πήλινα κεραμίδια και η εξωτερική εμφάνιση του κτιρίου θα μοιάζει πολύ με την αρχική του μορφή. Εσωτερικά η μεταλλική δομή θα καλυφθεί τελικά από ένα ξύλινο ταβάνι, ακολουθώντας παραδοσιακές λεπτομέρειες εμπνευσμένες από άλλα παραδείγματα στην γύρω περιοχή. Έτσι, η τελική μορφή του κτιρίου θα μοιάζει πολύ με την αρχική του εμφάνιση...

Ο Μιχάλης "ο μάστορας του μετάλλου" και η ομάδα των ικανών εργατών του έκαναν εξαιρετική δουλειά και ολοκλήρωσαν την οροφή μέσα σε δύο εβδομάδες! Επιλέχθηκε ένα μπεζ χρώμα για το πάνω μέρος των πάνελ που συνδυάστηκε ευνοϊκά με το χρώμα των τοίχων του κτιρίου. Εσωτερικά μια γκρίζα βαμένη μεταλλική δομή εξισορροπήθηκε από μια λευκή κάτω πλευρά των πάνελ. Σχετικά ήπιες παρεμβάσεις οπτικά σε ολόκληρο το κτίριο.

Η ολοκλήρωση της οροφής σήμανε ότι μπορέσαμε να μεταφερθούμε στο κτίριο από ένα κοντινό ξενοδοχείο που είχαμε περάσει τις δύο τελευταίες καλοκαιρινές περιόδους.

Επιτέλους σπίτι μας!